آنچه باید بدانید - برزیل

زبان

زبان ملی برزیل پرتغالی است. این کشور با کشورهای اسپانیولی بسیاری در امریکای مرکزی و جنوبی همسایه است و بسیاری افراد در آن به اسپانیولی نیز صحبت می‌کنند. اما منتظر نباشید خارج از شهرهای بزرگ کسی با شما انگلیسی روانی صحبت کند. ممکن است برزیلی‌ها جدیدترین آهنگ‌های مد روز انگلیسی‌زبان را نیز از بر باشند، اما این به این معنا نیست که به انگلیسی صحبت می‌کنند. آموزش و پرورش در برزیل، به خصوص در شهرهای کوچک، چندان جدی گرفته نمی‌شود. البته با وجود مشکلات زبانی بر سر راه، برزیلی‌ها از آن‌جا که ذات خونگرمی دارند، احتمالا با شما سر صحبت را باز خواهند کرد و با ایما و اشاره به مکالمه خواهند پرداخت. بهتر است برای این که هر چه بیشتر از لذت مکالمه با محلی‌ها بهره‌مند شوید قبل از سفر با برخی اصطلاحات کاربردی پرتغالی آشنا شوید و یک کتاب پرتغالی در سفر نیز با خود همراه داشته باشید. "حالت چطور است" به پرتغالی می‌شود "تودو بوم؟" (todo bom?) و "متوجه نمی‌شوم" می‌شود "او نائو انتاندو" (eu nao entendo). اگر به هیچ طریقی نتوانستید منظورتان را به کسی برسانید، برای نشان دادن این که مشکلی وجود ندارد و همه چیز خوب است می‌توانید به طور هم‌زمان هر دو انگشت شست خود را چند بار بالا و پایین ببرید تا سوءتفاهمی هم به وجود نیاید.

فرهنگ مردم

مردم برزیل مردمی خونگرم و برون‌گرا هستند و همواره در حال جنبش و هیاهو و صحبت کردن با یکدیگرند. حتی وقتی در هتل محل اقامت‌تان به سر می‌برید هم توقع نداشته باشید همه جا ساکت باشد. اگر در برزیل هستید به احتمال زیاد سر و صدا جزوی از زندگی روزمره‌تان خواهد بود به ویژه که در طول روز وانت‌های سمساری و خرده‌فروش در کوچه‌ها به حرکت در می‌آیند و صدای تبلیغاتشان از بلندگوها به راه است. بوق ماشین‌ها نیز صدایی‌ست که در برزیل همواره به گوش می‌رسد.

تفاوت‌های فرهنگی برزیل با دیگر کشورها

تفاوت‌ها با برخی فرهنگ‌ها بیشتر است، اما اغلب این تفاوت‌ها در یک مسافرت کوتاه‌مدت درک نمی‌شود، بلکه پس از چند ماه سکونت در میان بومیان و نزدیک شدن به درون آن‌ها این تفاوت فرهنگی به موضوعی قابل لمس تبدیل می‌شود. در ابتدا می‌شود با برزیلی‌های زیادی در بارها و مکان‌های عمومی دیگر آشنا شد. مردم برزیل مردم خون‌گرمی هستند. البته زنان نسبتا به خارجی‌ها در ابتدای آشنایی با ایشان اندکی گارد دارند. یکی از تفاوت‌های جالب برزیل با کشورهای دیگر این است که همه‌ی مردم غیرقابل‌اعتماد در نظر گرفته می‌شوند مگر خلاف آن ثابت شود! اگر اتاقی را در هتل کرایه می‌کنید، حتماٌ از قبل پول آن را از شما می‌گیرند تا خیال‌شان راحت شود که قصد دزدی از هتل را ندارید. هم‌چنین پیش از خروج از اتاق‌تان فردی به داخل اتاق می‌فرستند تا کنترل کند که آیا چیزی از اتاق برداشته‌اید یا نه، و پس از اطمینان حاصل کردن بابت این که شما دزد نیستید، اجازه می‌دهند مرخص شوید. هم‌چنین متقاعد کردن صاحب‌خانه به این که شما خانه‌ای که از او اجاره می‌کنید را خراب نخواهید کرد کمی سخت است. اغلب اوقات کاغذبازی زیادی برای این قبیل کارها وجود دارد. هم‌چنین برای گرفتن خط موبایل و یا بلیط هواپیما شما نیاز به مدارک و کاغذبازی‌های زیادی دارید. از تفاوت‌های برزیل با بسیاری کشورها این است که مردم نسبت به فقیران مهربان‌اند و تا جای ممکن به آن‌ها کمک می‌کنند. در برزیل هنگامی که به اخبار محلی گوش می‌دهید اغلب تنها اخباری در رابطه با خود برزیل خواهید شنید. در برزیل خبرنگاران و اهالی تلویزیون علاقه‌ی چندانی به پخش اخبار نقاط مختلف دنیا نشان نمی‌دهند.

توزیع ثروت و آمار فقر در برزیل

در برزیل شکاف میان فقیران و ثروتمندان بسیار زیاد است. در دهه‌ی گذشته کیفیت زندگی به طور نسبی افزایش داشته است و طبقه‌ی متوسط شهری در حال پا گرفتن است اما با این حال هنوز هم افراد زیادی در این کشور در فقر و مکنت به حیات ادامه می‌دهند. 6% جمعیت برزیل در زاغه‌هایی در حاشیه‌ی شهرهای بزرگ هم‌چون ریو دو ژانیرو و سائو پائولو که به برزیلی فاولاس (favelas) خوانده می‌شوند زندگی می‌کنند. در سال‌های اخیر مردم در نقاط مختلف کشور به اعتراض علیه وضعیت بد زاغه‌نشینان پرداخته‌اند و خواستار برقراری عدالت در دسترسی به امکانات شهری از جمله بیمارستان‌ها و مدارس شده‌اند. اغلب زاغه‌نشینان معتادند و با جمع شدن کنار یکدیگر دسته‌ها یا گنگ‌های مجرمی را تشکیل می‌دهند که به خرده جنایت‌هایی در شهرها مشغول می‌شوند و امنیت این مکان‌ها را هم به خطر می‌اندازند. البته این گنگ‌ها اغلب با گردشگران کاری ندارند و بیشتر با یکدیگر (یعنی با دیگر گنگ‌های مجرم) گلاویز می‌شوند. برای اطمینان خاطر پول زیادی با خود حمل نکنید و ثروت خود را نیز جلوی دید قرار ندهید و زیاد جلب توجه نکنید. هرگز از تاکسی‌های ون استفاده نکنید، بلکه حتماٌ از تاکسی‌های آرم‌دار یا تلفنی استفاده کنید.

آبمیوه‌فروشی‌ها

اگر به برزیل و به خصوص به ریو دو ژانیرو سفر می‌کنید فراموش نکنید که حتما برای یک بار هم که شده به یکی از آبمیوه‌فروشی‌های شهر بروید و انواع آبمیوه‌هایی (sucos) را نوش جان کنید که از میوه‌های استوایی هم‌چون ساپادیل یا واناوانا (Graviola)، که گفته می‌شود خاصیت هضم‌کنندگی هم دارد، تهیه شده‌اند. موز برزیلی هم گونه‌ی خاصی از موزهاست که از همه خوشمزه‌تر است.

غذا و نوشیدنی‌های محلی

یکی از غذاهای محبوب برزیل فیهودا (Feijoada) است که نوعی خورش محلی‌ست که با لوبیا سیاه، گوشت، گوجه، هویج، کلم‌برگ و ادویه‌جات مختلف تهیه می‌شود. این غذا در اصل اختراع پرتغالی‌ها بوده است که با خود به این کشور وارد کردند. لوبیا و برنج جزو جداناپذیر غذاهای برزیل هستند.
رستوران‌های مخصوصی به نام چورسکاریا (Churrascaria) وجود دارند که در آن‌ها گارسون‌ها نوع خاصی گوشت کبابی را در سینی‌هایی بین مشتری‌ها می‌گردانند و معمولا پیش از آن نوعی نان پنیر مخصوص به نام پائو دو کیجو (pão de queijo) نیز سرو می‌کنند. برخی رستوران‌ها این گوشت کبابی و نان پنیر مخصوص را حتی به عنوان صبحانه نیز سرو می‌کنند. یکی از پیش‌غذاهای محبوب سالوادور و شمال برزیل بوبو دو کامارائو (Bobó de Camarão) است که با میگوی تازه‌ای درست می‌شود و سپس آن را در شیرهی نارگیل و گیاه کاساو بومی (cassava) فرو می‌برند و نوش جان می‌کنند. یکی از تنقلات دوست‌داشتنی برزیلی‌ها کوهینها (coxinha) است که نوعی کوفته برنجی مرغ (chicken croquette) است که با نان پنیر مخصوص سرو می‌شود.
یکی از نوشیدنی‌های سنتی برزیل کایپرینها (caiprinha) است که با شهد نیشکر، شکر و لیموترش تهیه می‌شود و هم در خانه‌ها و هم در رستوران‌ها سرو می‌شود. یکی از نوشابه‌های محبوب برزیل هم گوارانا (guarana) است که نوعی سودا یا آب گازدار مخلوط با آب میوه‌ی آکای بری (acai berry juice) است. بریگدیرو (brigadeiro) هم یکی از دسرهای خوشمزه‌ی برزیلی است که با شکلات ترافل (chocolate truffle) و کاستارد نارگیل (quindim) تهیه می‌شود.

ورزش محبوب کشور

ورزش محبوب برزیلی‌ها فوتبال (به پرتغالی futbol) است که در آغاز توسط چارلز میلر بریتانیایی به این کشور وارد شد. تیم ملی برزیل یکی از قوی‌ترین تیم‌های ملی فوتبال در جهان و به ویژه در جام جهانی فوتبال فیفا (FIFA World Cup) است.

کارناوال برزیل

کارناوال برزیل هر سال به مدت 4 - 5 روز الی یک هفته حوالی ماه فوریه و مارس در سراسر برزیل برگزار می‌شود. این کارناوال نوعی جشن و پایکوبی خیابانی است که به رقص و موسیقی اختصاص دارد. در این کارناوال‌ها گروه‌های موسیقی مختلف بر روی واگن‌های عظیم‌الچثه‌ی کامیون‌های 18 چرخ (Trio Elétricos) به اجرا می‌پردازند. گرچه این کارناوال ملی تنها به مدت یک هفته در سال برگزار می‌شود، آماده‌سازی‌های مخصوص آن در کل سال ادامه دارند و نوازندگان و رقاصان ماه‌ها پیش از آغاز کارناوال به تمرین و رقابت با یکدیگر می‌پردازند.

موسیقی، رقص و جشنواره‌های محلی

موسیقی و رقص برزیل ریشه در موسیقی افریقایی، سرخ‌پوستی امریکایی و پرتغالی دارد و به انواع گوناگونی از جمله سامبا و بوسا نوا (در پرتغالی به معنای گرایش نو) تقسیم می‌شود. سامبا در سراسر جهان طرفداران بسیاری دارد و همه ساله افراد زیادی از گوشه و کنار جهان برای تماشای رقص سامبا به برزیل سفر می‌کنند. کاپوئرا نیز یکی از هنرهای رزمی بسیار قدیمی و پرطرفدار برزیل است که در آن حریفان یکدیگر را به مبارزه می‌طلبند.
کارناوال برزیل و جشن شب سال نو (New Year’s Réveillon) در این کشور به بهترین وجه برگزار می‌شوند و البته علاوه بر این‌ها جشنواره‌ها و جشن‌ها و پایکوبی‌های دیگری نیز در طول سال در نقاط مختلف کشور جریان دارد. در ریو دو ژانیرو، جشنواره‌های رایگان موسیقی در طول سال برگزار می‌شوند و در آن‌ها گروه‌های موسیقی محبوب مردم به اجرای برنامه می‌پردازند. در شهر ریسیف (Recife) واقع در شمال شرق برزیل دقیقاٌ جلوی ساحل یک سالن روباز کنسرت قرار دارد که دائما کنسرت‌هایی با سبک‌های مختلف غربی و برزیلی در آن برقرارند. این سالن کنسرت هم‌چنین مرکز اجرای موسیقی مردمی‌ست، به این معنا که در زمان معینی از سال هر کس که بخواهد طبل و دهل خود را برمی‌دارد و به آن‌‎جا می‌رود و به صورت هم‌نوایی با دیگر نوازندگان به اجرای مشترک می‌پردازد. در سائو لوئیس (Sao Luis) که شهری‌ست واقع در شمال شرق برزیل هر ساله جشنواره‌ی بومبا مئو بوآ (Bumba Meu Boi) برگزار می‌شود و در آن تلفیقی از سنت‌های سرخ‌پوستی، افریقایی و فولکور اروپایی به نمایش گذارده می‌شود و مردم به شادی و پایکوبی می‌پردازند.

دیگر نکات فرهنگی برزیل

در یکی از شهرهای کوچک نواحی مرکزی برزیل به نام آبادیانیا (Abadiânia) شخصی زندگی می‌کند که یوحنای خدا (John of God) یا (João Teixeira de Faria) نام دارد و گفته می‌شود با خدا در ارتباط است و به این طریق به شفای بیماران می‌پردازد. همه روزه افراد زیادی از سراسر جهان به محضر او می‌شتابند و معتقدند دستان او معجزه‌بخش است.

image