موزه آبگینه

درباره موزه آبگینه

موزه آبگینه یکی از محبوب ترین موزه های شهر تهران به شمار می رود و روزانه افراد بسیاری از آن دیدن می کنند. این موزه در مرکز شهر و در خیابان جمهوری واقع شده است. دلیل جذابیت بسیار این موزه علاوه بر آثار شیشه ای و سفالین پیش از تاریخ و باستانی، طراحی و معماری هشت ضلعی بنا و نورپردازی تالارها نیز هست.
موزه آبگینه دو طبقه و 5 تالار به نام های مینا، بلور، صدف، زرین و لاجورد دارد.

موزه آبگینه خانه شخصی قوام السلطنه، وزیر احمد شاه قاجار بوده است. این بنای هشت ضلعی بسیار زیبا و تاریخی در در باغی به وسعت 7 هزار مترمربع قرار دارد. قوام السلطنه تا سال 1322 خورشیدی در این بنا اقامت داشت. بعد از او این خانه به سفارت مصر فروخته شد. اما با تیره شدن روابط ایران و مصر و تعطیل شدن سفارت مصر در ایران، بانک بازرگانی این عمارت را خریداری کرد. سرانجام در سال 1355 خورشیدی مهندسان ايراني و اتريشي آن را بازسازی و به موزه تبدیل کردند.

عمارت موزه به تنهایی نیز دلیلی برای جذب گردشگر و بازدیدکننده است. این بنا در دو طبقه و پنج تالار ساخته شده است.
دو تالار در طبقه اول و سه تالار دیگر در طبقه دوم واقع شده اند. ‌چهارچوب درب ها و پله های موزه آبگینه منبت كاري شده اند.

گچ‌ بري ها و  آينه‌كاري ‌هاي طبقه دوم‌ این عمارت مربوط به دو دوره قوام و قاجار هستند. نمای بنا نیز به 50 شکل متنوع آجر كاري شده است. بنابراین بازدیدکننده در وهله نخست جذب معماری و تزیینات موزه آبگینه می شود.

تالار و قسمت های موزه

موزه آبگینه در دو طبقه و 5 تالار ساخته شده است. هرکدام از این تالارها موضوع ویژه ای را به نمایش می گذارند. نام و آثار این تالارها را در پایین نام برده ایم:

• تالار شمار یک – تالار مينا - اشياي شيشه اي و سفالين متعلق به هزاره هاي اول و دوم پيش از ميلاد مسیح را می توان در این موزه مشاهده کرد. از جمله آنها می توان به عطردان هاي كوچك با رنگ لاجوردی و خطوط رنگارنگ اشاره کرد. در این تالار ميله های شيشه اي رنگی نمایش داده می شوند که از زيگورات چغازنبيل – بزرگ ترين پرستش‌گاه ايرانيان در هزاره دوم پيش از ميلاد - کشف شده اند. تالار مينا محل نمایش سفالينه هاي هزاره هاي اول و دوم پيش از ميلاد تا دوران اشكانيان است.
• تالار شمار دو – تالار بلور – باستانی ترین و قدیمی ترین سفال‌ ها، شیشه ‌ها و لوله ‌های شیشه ‌ای را می توان در این تالار پیدا کرد.
• تالار شمار سه – تالار صدف – به دلیل شباهت این تالار به صدف نيمه باز، آن را صدف نامیده اند. این تالار شامل انواع سفال ‌هاي قرون سوم و چهارم شهر نيشابور است‌.
• تالار شمار چهار – تالار زرین – دلیل نام زرین وجود ظروف زرين‌فام باقی مانده از دوران سلجوقي است. همع اطراف ظرف های این تالار  با خط نسخ و نستعليق تزيين شده‌ اند. البته در برخی از ظروف موجود می توان چهره ‌هاي مغولي را نیز پیدا کرد. این ظروف نقش های متفاوتی دارند.
• تالار شمار پنج – تالار لاجورد – لعاب های فيروزه ای رنگ برجا مانده از قرن های هفتم و هشتم - دوره ايلخاني‌ - دلیل نام لاجورد این تالار هستند. ظروف شيشه اي این تالار به به سده هاي يازدهم تا سيزدهم هجري تعلق دارند.
  

از قسمت هاي ديگر موزه آبگینه مي توان به كتابخانه با چهار هزار جلد كتاب فارسي و لاتين در زمينه تاريخ ، باستان شناسي و هنر اشاره كرد. این کتابخانه تخصصي همزمان با عمارت موزه افتتاح شد.

نمايشگاه موقت برای نمايش آثار هنرمندان معاصر و معرفي آثار سفالين و شيشه معاصر و كلاس هاي آموزشي موزه به منظور ترويج هنر تراش شيشه، سفالگري، طراحي و نقاشي از دیگر مشخصه های قابل ذکر موزه آبگینه تهران هستند.

اطلاعات گردشگری

برای بازدید از موزه آبگینه می توانید در همه روزهای هفته به غیر از روزهای دوشنبه و ایام سوگواری از ساعت 9 تا 5 بعدازظهر به نشانی خيابان جمهوری، خيابان سی تير، پلاک ۵۵ مراجعه کنید. بهای بلیت این موزه برای شهروندان ایرانی 250 و برای اتباع خارجی 2 هزار و 500 تومان است.

تاریخچه

موزه آبگینه به طرز زیبایی حدود 80 سال پیش به دستور احمد قوام - وزیر احمد شاه قاجار – ساخته شده است. قوام السلطنه دستور ساخت این بنا را برای استفاده شخصی صادر کرده بود. اما بعدها این خانه به موزه تبدیل شد. در حدود سال 1977 میلادی، معمار و طراحی اتریشی به نام هانس هولاین طراحی داخلی ساختمان و ویترین ‌های موزه را به عهده گرفت و آن را به زیباترین شکل ممکن نوسازی کرد.