مسجد قوجاتپه   ( کوجاتپه - Kocatepe Mosque )

درباره مسجد قوجاتپه

مسجد قوجاتپه بزرگترین مسجد آنکارا، پایتخت ترکیه است. اين مسجد بزرگ و زيبا در زميني به مساحت 4500 م.م بنا گرديده و در قسمت پايين داراي کتابخانه، سالن کنفرانس، اتوپارک، اتاق تجارت و فسمتهاي اداري مي باشد. اندازه و موقعیت برجسته این مسجد، آن را به نقطه عطفی تبدیل کرده که تقریبا از همه جای آنکارا دیده می شود. مسجد از چهار مناره هر کدام به ارتفاع 88 متر تشکيل مي شود که به سر مناره ها هم از طريق آسانسور هم پله کان مي توان دسترسي داشت.

اطلاعات گردشگری

این مسجد در محله قيزيل آي آنکارا بین سال های 1987 - 1967 ساخته شده است.

تاریخچه

ایده ساخت مسجد قوجاتپه به  سال 1940 بر می گردد.

• در 8 دسامبر 1944، احمد حامد عسگری -Ahmet Hamdi Akseki- معاون رئیس امور مذهبی ترکیه، همراه با هفتاد و دو تن از اعضای موسس، خبر از تاسیس یک جامعه شناخته شده به عنوان جامعه سازنده مسجد در لاریسای -Yenişehir- آنکارا داد.
• در سال 1947 از این جامعه دعوت شد تا پروژه ها را با حضور معماران آغاز نمایند. اما هیچ یک از پروژه ها پذیرفته نشد.
• در سال 1956، در اواخر نخست وزیری عدنان مندرس، زمین مورد نیاز به ساخت پروژه مسجد در آنکارا اختصاص داده شد و یک بار دیگر تقاضای ساخت مسجد در سال 1957 مطرح شد. این بار سی و شش پروژه، با مشارکت ودات دلوکای -VedatDalokay- و نجات تکلیگو -NejatTekelioğlu- که به عنوان مجریان طرح انتخاب شده بودند، مورد بررسی قرار گرفت.
• پروژه پذیرفته شده، طرحی ابتکاری و مدرن بود. ساخت و ساز شروع شد، اما به دلیل نقد سنگین محافظه کاران بابت مدرنیته بیش از حد آن، ساخت و ساز در سطح پایه بندی متوقف شد.
• ودات دلوکای، بعدها که مسجد شاه فیصل در اسلام آباد را ساخت، در سال 1969 به خاطر بردن جایزه بین المللی، توانست نسخه تغییر یافته این مسجد را تکمیل کند. این مسجد، که می تواند 24،000 نمازگزار را در خود جای دهد، یکی از بزرگترین مساجد پذیرفته در جهان است و خیلی ها آن را حد اعلای معماری مدرن اسلامی می دانند.
• پس از سومین رقابت معماری در سال 1967، هوسر تایلا -HüsrevTayla- و فتین اولنگین-FatinUluengin-، طرحی محافظه کارانه تر و نوستالژیک تر ارائه کردند.
• این پروژه که در سال 1987 تکمیل شد، به سبک نئوکلاسیک از معماری عثمانی ساخته شده و ساختمان التقاطی مسجد سلیمیه در ادرنه و مساجد شاهزاده و سلطان احمد در استانبول است.
  

آداب امروزی مسجد قوجاتپه

امروزه دیگر هیچ تشییع جنازه ای اینجا انجام نمی شود. وقت نماز که می شود، از چند پله بالا می رویم تا به درهای بزگ ورودی برسیم. درب ها کاملا باز است. طبق رسوم مسجد، کفش ها را پیش از آن که پایمان به فرش های مسجد برسد، از پایمان در می آوریم و همراه خودمان به داخل می بریم. قفسه هایی در امتداد پشت دیوار برای نگهداری کفش وجود دارد، وارد عبادتگاه که می شویم، در این مرکز بساط عبادت گسترده است. اینجا دیوار به دیوار پر از فرش است، البته انتظارآن تنوع فرش دستباف که در مساجد می بیند را نداشته باشید. فرش ها به صورت رول در جایگاه نمازگزاران طراحی شده است. بالشتک زیر پا هم کاملا ضخیم است تا موقع راه رفتن روی آن بتوان آسان حرکت کرد.
کاشی های آبی رنگ به سبک کوتایا -Kutaya-، که به دیوار چسبیده اند، بسیار جذاب هستند و فضا را به زیبایی مفرح و روحانی کرده اند. بته جقه های به رنگ سیاه و سفید، که به دیوارهای بالا نصب شده اند، در خود آیه هایی از قرآن را دارند.